GERT LATE NIGHT
Gert en James vroegen me om op de Evanna wat te komen vertellen over meeuwen. En dan vooral over de overlast die ze soms bezorgen aan onze kust.
Ik twijfelde even of ik in drie minuten tijd wel iets zinnigs kon zeggen tegen de dooddoeners van weleer: Dat ze overal op schijten, dat ze veel krijsen, dat ze het beleg tussen de sandwiches van de Familie Klepkens komen roven, dat ze je ogen uitpikken, dat ze ’s nachts stiekem je kamer komen binnengewandeld, je kleren aandoen en dan het beest gaan uithangen in een of andere discotheek met je VISA-kaart. Kortom: the same old shit. Maar als ik die drie minuten nu eens als een uitdaging bekeek en niet zozeer als een bedreiging? Ik stemde in en bereidde me wat voor met in gedachte een kleine mantelmeeuw die me vanop mijn schouders met typisch strenge blik gadesloeg.
Toen ik aan boord van de Evanna stapte zag ik een aantal juveniele zilvermeeuwen over het water vliegen. Ook al kom ik van het binnenland, toch voelt dat als thuiskomen. Ik bleef even staan. De geur van het zoute water waaide in mijn neus terwijl wat verderop een grote meeuw tegen de wind in krijsend bleef hangen. Het was alsof hij mij op mijn plichten wees.
Geen kwaad woord over de hosts. Dat het vakmannen zijn die hard werken was iets dat u misschien niet meer opviel in het woud der roddels en vooroordelen. De drie minuten waren uiteraard zo om. Een gefundeerde mening zeggen die entertaining blijft is niet eenvoudig. Achteraf flitst het gesprek nog een paar keer door mijn hoofd en rest er niks van over behalve mijn fleurige hemd, speciaal uitgekozen om de casual – chic van het programma te onderstrepen.
Wat vergat ik? Dat het opruimers zijn! Natuurlijk! Ruben Evens, verbonden aan de universiteit van Hasselt, mailde me en schreef dat elk dier binnen een ecosysteem zijn functie heeft. Meeuwen doen dus voortdurend waar ze goed in zijn. Ze speuren en vinden onze achtergelaten rommel meer dan de moeite waard om op te ruimen. Bovendien zijn ze verjaagd uit een aantal van hun territoria door de uitbreiding van de voorhaven van Zeebrugge maar ook door predatie van vossen. Doordat ze geen voldoende broedplaatsen hebben zwermen ze uit en komen ook in de stad terecht. Daken worden gebruikt als toevluchtsoord om te nestelen met alle kwalijke gevolgen voor mens en dier. Een meeuwenteam in Oostende blust af en toe wat brandjes die eigenlijk nooit zullen doven voor zolang die dieren geen fatsoenlijk habitat hebben. Lees er het schitterende boek De zilvermeeuw op na van Kees Camphuysen en je komt te weten welke vervolging de soort al achter de rug heeft. Een pogrom op een alleseter die een logische plaats heeft binnen de trofische niveaus van ons systeem.
Meeuwen zijn slim, een trekje waarin we onszelf herkennen. Veel mensen vinden het niet leuk wanneer er dieren zijn die toch het vastomlijnd plannetje van Jan modaal kunnen omzeilen en zich op een andere manier voordeel kunnen doen. Nee, dan hebben we liever kleine, kleurige koolmeesjes die braaf wat pinda’s open peuteren.
Ik stapte na een hartelijk gedag terug van boord en besefte dat drie minuten in principe te kort zijn om de meeuw in een beter daglicht te stellen. Maar als er een volgende keer volgt, ga ik weer. Stap voor stap bewustmaken van dat andere leven is een geschenk. En meeuwen zijn even onmisbaar voor de kust dan toeristen. Geef mij 3 minuten. 3.